*Της Ελίνας Τουκουσμπαλίδου
Φοιτητικές εκλογές και δεν άνοιξε ρουθούνι. Φοιτητικές εκλογές και πάλι η αποχή ήταν σε υψηλά επίπεδα (υπολογίζεται περίπου 40%). Λες και τα έχουμε λύσει όλα και πλέον αναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Που και να τα είχαμε λύσει δηλαδή, κάποιον θα έπρεπε να διαλέξουμε να μας τα φυλάει. Οι εκλογές φέτος εξελίχθηκαν ήρεμα, χωρίς εντάσεις, συγκρούσεις κι επεισόδια (ω του θαύματος να και κάτι θετικό φέτος), με την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ να αναδεικνύεται πρώτη δύναμη στις περισσότερες σχολές, την ΠΑΣΠ ευλόγως, να βρίσκεται στα αζήτητα και το ΜΠΛΟΚΟ (το φοιτητικό κίνημα που είναι προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ) να βρίσκεται περιέργως, επίσης στα αζήτητα.
Αυτό που προξενεί ωστόσο πιο πολύ εντύπωση από την όλη κατάσταση, είναι η στάση των φοιτητών· μοιάζουν αεικίνητοι, άβουλοι, μουδιασμένοι - βολικά μουδιασμένοι (Comfortably numb που λέει και το τραγούδι) – και πικραμένοι σαν να τους απογοήτευσε η ζωή στα 20 μόλις χρόνια τους. Οι φοιτητές, λοιπόν, υιοθετούν μια μηδενιστική αντίληψη που στην καλύτερη περίπτωση είναι θλιβερή και στην χειρότερη είναι επικίνδυνη. Σίγουρα, κανένας φοιτητής δεν θέλει να πληρώνει για τα συγγράμματα ή για το φαγητό του στη λέσχη. Εντούτοις, μια μεγάλη μερίδα των νέων ανθρώπων θεώρησε πιο φρόνιμο να απέχει από τις εκλογές, παρά να διαλέξει τον εκπρόσωπο που θεωρεί καταλληλότερο. Αρέσκονται να γκρινιάζουν, μα δεν προσπαθούν να μεταβάλουν το στάτους κβο. Αρέσκονται να καυχιούνται πως δεν τους νοιάζει (σαν να είναι αξιόλογο πράγμα η αδιαφορία), μα καταντούν παθητικοποιημένοι και χειραγωγήσιμοι. Δείχνουν αξιοκατάκριτη ανοχή και η ιστορία έχει δείξει πως την ανοχή μπορείς εύκολα να την διαχειριστείς και να την εκμεταλλευτείς. Ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς κατέλαβε την εξουσία με την ανοχή του παλατιού το 1936, ο φασισμός και ο ναζισμός στην Ευρώπη ήκμασαν με την ανοχή του λαού (φυσικά η οικονομική ύφεση και το κραχ του 1929 συνετέλεσαν καθοριστικότατα), η δικτατορία των συνταγματαρχών επίσης προέκυψε λόγω της ανοχής.
Η οικονομική κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια έχει αφοπλίσει τον λαό, που φρονεί πως με παθητικοποίηση θα διατρανώσει (!) το επιθυμητό μήνυμα. Φευ! Εάν στις εκλογές δεν ψηφίζει κανείς, τότε καταλύει η έννοια της δημοκρατίας, παύει να θεωρείται αποτελεσματική, κατά συνέπεια γίνεται αχρείαστη και έρχεται κάτι άλλο να την αντικαταστήσει, πιο ταιριαστό, σίγουρα λιγότερο ελεύθερο. Oι άνθρωποι έχουν βυθιστεί στη μιζέρια, στην μεμψιμοιρία και στην οργή, και τα νέα παιδιά ακολουθούν κατά πόδας το ίδιο μονοπάτι. Πολλοί έχουν πάψει να ελπίζουν, να προσπαθούν και να αγωνίζονται γι’ αυτά που θέλουν, και οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν μια απλή απόδειξη. Η φλόγα όμως δεν πρέπει να σβήσει· άλλωστε για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τους εαυτούς μας. Ο μοναδικός Χρόνης Μίσσιος είχε πει κάποτε : ‘’Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, τουλάχιστον όμως δεν επέτρεψα ούτε σε αυτό να με αλλάξει’’. Καληνύχτα Ελλάδα!
Ελίνα Τουκουσμπαλίδου
Σπουδάστρια Δημοσιογραφίας ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Ιωαννίνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου